Karakterin;;
İsmi: Raistlin
Soyismi: Hatırlamıyor...
Yaşı: 24
Irkı: Vampir (saf)
Karakter Özellikleri: Soğuk, sinsi, sessiz, meraklı, her şeyi zevklerine göre yapan, aşırı derecede zeki, arada sırada olsada mantıklı konuşan, inatçı, karanlığı sever, aydınlıktan nefret eder, aklına ne zaman eserse o zaman o işe kalkışan, emir almayı sevmez ve bunun yanında emir vermeyide sevmez.
Örnek Rol Oyunu:
Laurent'in şarkının bu akşama özel olduğunu söyleyince gözlerini onun gözlerine dikti. Ayrıca güzel olduğunuda söylemişti. Bu iltifatları çoğu kez duyuyordu; fakat bu seferki farklıydı. Hafifçe bir tebessüm yüzüne kondurduğu anda Laurent'in elini yanaklarında hissetmişti; daha sonra çenesine... Başını hafifçe yukarı kaldırdığında Laurent'in dudağına kondurduğu öpücükle biraz afallasada fark ettirmeden başını onun omzuna yasladı. Kendini ikinci kez birisinin yanında bu kadar güvenli hissediyordu. İlk kişi ise ne kadar sevdiğini belli etmesede babasıydı. Her zaman kendini ona sarılırken buluyordu. Hoş bunların hepsi eskidendi; babasını yedi - sekiz sene önce kaybetmişti. Yani annesiyle birlikte kaybolmuşlardı. Uzun zamandır bu konuyu araştırıyor olsada henüz giç bir şekilde bir sonuç bulmuş değildi. Dolan gözlerini bir iki kez kırpıp olan biten bütün her şeyi kamufüle etmişti. Gözlerini Laurent'e kaydırıp hafifçe gülümsemişti. Onun omzunun üstünden arkaya doğru baktığında gözlerini hızlı bir şekilde kısmıştı. En uçtaki iki kıza bakmaya başlamıştı; Laurent'ten martini isteyen iki kız değiller miydi? Ellerindeki şeyler sigara değildi; esrar içtikleri her hallerinden belliydi. Ayrıca ekşimsi bir koku yayılmıştı etrafa. Laurent'in gözlerine bakıp tekrar arkadaki kızlara baktı. "İster gel istersen gelme ama iki dakikalık işim var, tatlım." Laurent'in kulağına fısıldayıp ellerinin boynundan çekti.
Dans pistinden indiği anda eliyle ilk önce arka cebini yoklamıştı. Cüzdanı hala cebinde duruyordu. Etrafına bakınıp her iki kızın yanına gitmişti. Ellerinde duran esrarları hızlı bir şekilde kül tablasında söndürdü. Elini hızlı bir şekilde masaya koyup her iki kızada baktı. "Kimliklerinizi alıyım bayanlar." Elini uzatıp sakince beklemeye başladı. Her iki kızda kendisine kimlikleri vermemesi konusunda karşı çıkmıştı. Sakin bir şekilde arkadan cüzdanını çıkarıp aşağıya doğru serbest bıraktı. "Dedektif Ilarion. Şimdi bayanlar kimliklerinizi göriyim." Bu sefer elini uzattığında boş kalmayan elindeki kimliklere baktı. Birisi onsekiz diğeri ise onyedi yaşındaydı. Bir gün bile tatil yapmak istiyordu ama buna izin bile vermiyorlardı. Ayrıca polislerin yapacağı işi neden kendisi yapıyordu ki? Ama şu an için bunu yapması gerekliydi. Hızlı bir şekilde cebinden telefonunu çıkarıp polislerden birisini aradı. "Hey Hell, sana iyi bir iş var. Sunshine Rock Bar; en köşedeki iki kız seni bekler bebeğim." Gözlerini kızlara çevirip sert bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Evet bayanlar; ister karakolda bu tür işe nerden bulaştığınızı anlatın, isterseniz hapisaneye nasıl girdiğinizi mahkumlara anlatın. Buradan kıpırdadığınızı bile görmiyim!" Sesini yükseltip her ikisininde gözlerinin içine baktı. İyi ki müzik yüksek seste çalıyordu. Etraftaki çoğu kişi olan bitenden habersizdi. Cüzdanını ve telefonunu cebine koyup gözlerini kapıya doğru çevirdi. İçeri giren Hellä'ye bakıp yanına gelmesini bekledi. "Kimseye çaktırmadan olayı hallet tatlım." Başını sallayan Hellä'ye göz kırpıp arkasını döndü ve direk kendisini Laurent'in dibinde buldu. Başını hafifçe yukarı kaldırıp gözlerine baktı. Gözlerinden hiçbir şekilde düşünce okuyamıyodu. Parmaklarını Laurent'in parmaklarının arasına geçirip dans pistine doğru ilerlemeye başladı.
Hiçbir şekilde konuşmuyordu. Dans pistine çıktıklarında Laurent'e sarılıp başını omuz hizasına koymuştu. Elleriyle Laurent'i daha sıkı kavrayıp gözlerini kapattı. Belkide ona ne tür bir işle uğraştığını; yani özel dedektif olduğunu söylemeliydi. Bu konuda kendisine kızsada onu haklı çıkaracaktı. Ama bu tür konuları asla açığa vermiyeceği için barın adı asla kirlenmeyecekti. "Başkalarının işini ben yapıyorum. Ah, yaptığım işin adını bile kirletiyorum." Kısık bir şekilde konuşmuştu. Gözlerini bir daha açmayacakmış gibi kapatmıştı. Kendini yalnız hissediyordu; sadece şuan için geçerliydi bu ama. Bütün her şey Laurent'in bir sözüyle değişebilirdi. Aslında değişmeyede bilirdi. Uzun zaman bu şekilde kalacaktı; hiç sıkılmadan...
* not: Başka bi yerde yaptığım Rp'dir. Rp'nin önceside vardır ^^
Konu: Raistlin 
C.tesi Haz. 06, 2009 5:51 pm
