Karakterin;;
İsmi: Xiojia
Soyismi: Dixchque
Yaşı: 21
Irkı: Aswang
Karakter Özellikleri: Sinsi, inatçı ve soğuk. Bu üç kelime tamamiyle onu yansıtıyor. Karşısındakini cezp edecek güzelliğini istediği şekilde kullanarak amacına ulaşan birisi için üçten fazla kelime gerekli. Xiojia, kutunun içine pek çok şey saklayıp kilitledikten sonra, anahtarını uçsuz bucaksız denize atılmış bir kapalı kutu gibidir. Bu kutuyu kimse açamaz. Ancak Xiojia, istediği anda anahtarı bulup istediği gibi davranabilir. Rol yapma yeteneği ile pek çok kişiyi kandırmıştır. Bundan memnundur da, yaptığı şeylerden asla pişman olmaz. Asildir. Asil olduğu kadar zekidir de. Olaylara farklı açılardan bakarak, elinden geldiğince yorumlar. Gerektiği gibi zekasını kullanır ve gerektiği gibi davranır. Adil ve gerçekçidir. Gerçekçiliğin yanı sıra kıvrak zekası sayesinde gerçekçi bir yalancıdır. Yalan söylediği asla anlaşılamaz; çünkü yalanına kendisini de inandırır. Genelde yalnızdır. Karşı ırkı peşinden koşturtmaya bayılır ancak kolay kolay beğenmez. Birisine duygusal olarak bağlandığı görülmemiştir.
Örnek Rol Oyunu:
Karanlıkta yükselen ay, sanki bütün ışığını bu gece için saklamıştı. Normalinden on kat daha fazla parlak olan ay; Tanrı’nın bile terk ettiği uçsuz bucaksız bu ormanda yol göstericilik yapıyordu. Çalıların arasında hareketli bir şeyler vardı; birisinin soluk alıp vermesi duyuluyor, ayak izleri seçilebiliyordu. Hızlıca, var gücüyle ormandan çıkmaya çalışan birkaç insandan başkası değildi seslerin sahibi. Peşlerinde, kaçmalarını sağlayan bir varlık olmalıydı. Gerçekten korkmuş olmalarını anlayabiliyordu o, peşindekilerin ne olduğunu çözemese de. Ağaçların tepesinde, ormanda geziniyor, aynı zamanda insanları takip ediyordu genellikle. Onun fark edilmesi ne kaçanların ne de kovalayanların açısından imkânsızdı. Çünkü herkes işine odaklanmış olurdu; kaçan biran önce çıkışı bulmak için çaba sarf ederken kovalayan ise avını kıstırmak için planlar kuruyor olurdu. Bu sayede o da istediğini kendisine av seçebilirdi. Şuanda insanlardan çok kovalayanların peşine düşmüştü; önce onlardan yararlanırsa diğerlerini halletmesi daha kolay olacaktı. Avının hizasına gelmek için yavaşladı; o anda gördü. İnsanları kovalayan ve birazdan kendisine av olacak yaratık bir kurtadamdı. Sinsice sırıttı. Hala ağaçların tepesindeydi, kurtadamı takip ediyordu. Planı kafasında kuruyordu; insan ile arasına girip kurtadamı alt etmek mi daha kolay olurdu, yoksa sinsice arkadan yaklaşması mı? Arkadan yaklaşması daha tehlikeliydi çünkü kurtadamın onu fark etme olasılığı yüksekti. Öğrendiği kadarıyla kurtadamların kendilerini korumasına yarayacak bir savunma mekanizması vardı ve bu sayede arkasındakini hissedebilirdi. Bunun gerçek olup olmadığını bilmiyordu ama doğruluk ihtimaline karşın önüne çıkmaya karar verdi. İnsanların hala ondan kaçmaya devam etmesinden yararlanarak onun güçsüz olduğuna karar verdi. Onunla uğraşmadan işini bitirebilir ve insanların peşine düşebilirdi. Evet, bu iyi bir fikirdi.
Kurtadamdan biraz uzaklaştı ve kendisini ormanın ortasına attı. Baştan çıkartıcılığını kullanması gerekmiyordu, onu insanlar üzerinde kullanıyordu genellikle. Kurtadam yavaşlamıştı. Xiojia onun korkup korkmadığını göremiyordu ama korkmuş olmasını diliyordu; korkması gerekirdi. Yüzünde hala sinsi gülümsemesi vardı. Saçları salıktı, rüzgârın etkisiyle dalgalanıyordu. Kurtadam durmuş ve daire çizmeye başlamıştı; bu onun saldırmaya hazır olduğunu gösterirdi. O da kurtadamın karşısında küçük ama temkinli adımlar atmaya başladı; eli belinde sırıtıyordu hala. Kurtadam hırlamaya başlamıştı; Xiojia ise daha çok tıslıyor ve dişlerini gösteriyordu. Kurtadam durdu ve Xiojia’nın üzerine doğru atladı. Xiojia hızı sayesinde altından çekilip tam göğsüne dirseğini indirmişti, kurtadam cıyaklayarak geri kaçılmıştı. Xiojia’nın sırıtışı artık sesli çıkıyordu, gülüyordu. Kurtadam son bir kez daha hırladı ve Xiojia’nın üzerine bir kez daha atladı. Xiojia iki adım geri çekildiğinde kurtadam hala üzerine geliyordu. Düelloya dönüşmüştü bu iş; kurtadam üstüne gelirken diğer insanların çığlığını duyabiliyordu. Sesleri azalıyordu ve bu da onların kaçtığını gösterirdi. Xiojia acele etmesi gerektiğini anlayınca üzerine doğru gelen kurtadamın üstüne atladı ve topuklarıyla ezdi. Artık cıyaklaması durmuştu, acınacak halde nefes alış verişi duyuluyordu. Xiojia kurtadama karşı son bir darbe daha savurdu ve kurtadam son, kulak tırmalayıcı sesiyle ölmüştü. Xiojia’nın yüzüne kibir sırıtışı yayıldı. Zaman kaybetmeden insanların peşine düştü…
Tekrar ağaçların üzerinde hızlı bir şekilde ilerliyordu; şanslıydı insanlar onun yüzünü görmemişti. Bu sayede insanlığını kullanabilirdi. Ağaçlardan indi ve yürüyerek yanlarına yaklaştı. Sadece bir erkek ve bir dişi vardı. Salık saçı şiddetlenen rüzgârın etkisiyle daha çok savruluyordu. Bundan memnundu, çekiciliği için olumlu bir yandı. Yavaşça yanlarına yaklaştı ve konuşmaya başladı.
“Merhaba. Arabam yol üzerinde ve arızalandı. Yardıma ihtiyacım var, acaba, anlar mısınız?”
Erkek olanın gözleri parladı. Kendisinden etkilenmiş olmalıydı ama dişi olan pek yanaşmıyordu; Xiojia bunu tahmin etmişti. Çiftin sevgili veya evli olduğunu düşünüyordu; dişinin kıskançlık tepkilerinden faydalanarak anlamıştı bunu. Erkek olan gözlerini üzerinden ayırmıyordu Xiojia’nın. Xiojia da ona karşı gülümsüyordu ve etkileyici bir biçimde bakıyordu.
“Bir bakayım, sorunu çözebilirim sanırım. Hayatım, sen bekler misin burada?”
Bayanın yüzü asılmıştı. Ne yapacağına karar veremiyor olmalıydı Xiojia, ona karşı gülümsedi; güven aşılamış olmalıydı. Bu sayede bayan isteksizce de olsa erkeğin gelmesine izin vermişti. Xiojia’nın yüzüne memnunluk ifadesi yayılmıştı. Erkekle birlikte ormanın içine doğru ilerlemeye başladı. Bayanın onları izlediğini biliyordu. Bu yüzden gözden kaybolana kadar ilerledi, daha sonra elini erkeğin beline doladı.
“O, şanslı olmalı.”
Rol yeteneğinin olması gerçekten işe yarıyordu ve bu erkek de güvenilmezdi. Çünkü Xiojia’ya karşılık vermişti. Araba yoktu, hatta yakınlarda yol dahi yoktu. Bu yüzden yeterince ileri gitmeleri gerekmezdi. Xiojia olduğu yerde durdu. Erkek dönüp ne olduğunu sormadan boynunda bir sıcaklık hissetti. Xiojia kanını emmek için boynunu ısırmıştı. Kanın en hızlı geçtiği damar oradaydı ve en iyi tat oradan alınıyordu. Emebildiği kadar emdikten sonra onu yere bıraktı. Ağzının kenarlarını temizledikten sonra hızlı bir biçimde kadının yanına döndü. Kadın fark etmeden arkasından yaklaşmıştı ve hiç anlamadan boğazına sarılmıştı. Dişlerinin zarif boynuna geçirdi. Bir yandan kanını emiyor, bir yandan da zehri salıyordu. İşini bitirdiğinde memnundu. Bugün bir kurtadam daha atletmiş ve susuzluğunu gidermişti.
Konu: Dixchque 
Paz Haz. 07, 2009 12:33 pm
